Fotoalbum » Knotwilgen, in de mist, Busch en Dam bij fort Krommeniedijk.
Knotwilgen, in de mist, Busch en Dam bij fort Krommeniedijk.
Salix alba
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Knotwilgen, in de mist, Busch en Dam bij fort Krommeniedijk.
wetenschappelijke naam: Salix alba
Het lukte de zon vanmorgen niet om door de mist heen te priemen. De wereld bleef in nevelen gehuld en gaf zo weinig prijs van hetgeen er in te zien zou kunnen zijn. Mist bestaat uit hele kleine waterdruppeltjes; je zou het kunnen vergelijken met een zeer laag hangende wolk. Soms is er op geringe hoogte wel al goed zicht, maar daar heb je zo laag bij de grond niet zoveel aan op dat moment. Je kunt dit verschijnsel af en toe waarnemen als je een stevig duin beklimt en stevig dan in de zin van hoger dan gemiddeld. Je kijkt in zo'n geval uit over een “zee van mist”, waar de boomtoppen ook nog wel eens doorheen willen steken. Dit geeft een heel apart beeld.
Vandaag geen hoge toppen, maar wel knotwilgen langs de Busch en Dam vlak naast fort Krommeniedijk. Er loopt een laag dijkje, dat gestoffeerd is met een aantal knotwilgen. Ik heb dat rijtje al eens eerder op de kiek willen zetten van deze kant af gezien. Schuren en/of stallen vormen onder normale lichtomstandigheden de achtergrond van zo'n foto. Hoewel zij deel uitmaken van dit landschap doet het in mijn visie afbreuk aan het panorama met de knotwilgen. De vrij dichte mist loste dat probleem voor mij vandaag op. Een andere moeilijkheid dient zich nu wel aan. Fotograferen met mist is lastiger. Er is minder licht en de vele waterdruppeltjes maken het focussen wel eens lastiger. De met water verzadigde lucht heeft ook sneller korrel tot gevolg. Ik heb voor deze foto gekozen voor een vrij lage iso-waarde en een klein diafragma (22), dus automatisch een grotere scherptediepte. Een lage sluitertijd van 1/13 heb ik ondervangen door vanaf statief te fotograferen (doe ik toch standaard met de grote telezoomlens) en de zelfontspanner te gebruiken. Er was nauwelijks wind, dat is meestal zo als het mistig is, dus dat was ook gunstig voor weinig of geen trillingen. De lens heb ik niet ingezoomd gebruikt, maar op de kortste brandpuntsafstand en daardoor ook stabieler. Dan maar dichterbij het onderwerp de foto's maken.
De door de mist vervagende herhaling van de knotwilgen op de schuine kant van het dijkje doet je je afvragen: “Waar stopt dit rijtje “knotten?” Ik kan jullie verzekeren, dat het niet veel verder gaat dan wij op deze foto kunnen zien. De voorste wilg is een strijder; stand houden tegen wil en dank ondanks zo'n gescheurde voet van de stam. Oudere knotwilgen staan sowieso bekend om gespleten en gescheurde stammen. Het hoort nu eenmaal bij de habitus van zo'n boom en het geeft de knotwilg juist zijn charme. Het hoeft niet per se de levensduur van de boom te bekorten. Met een goed en tijdig onderhoud kan de “knot” in kwestie nog best lang meegaan en dus alleen maar grilliger worden. Gewoon prachtig!
Foto gemaakt op: 06-02-2010
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 22
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/13
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
wetenschappelijke naam: Salix alba
Het lukte de zon vanmorgen niet om door de mist heen te priemen. De wereld bleef in nevelen gehuld en gaf zo weinig prijs van hetgeen er in te zien zou kunnen zijn. Mist bestaat uit hele kleine waterdruppeltjes; je zou het kunnen vergelijken met een zeer laag hangende wolk. Soms is er op geringe hoogte wel al goed zicht, maar daar heb je zo laag bij de grond niet zoveel aan op dat moment. Je kunt dit verschijnsel af en toe waarnemen als je een stevig duin beklimt en stevig dan in de zin van hoger dan gemiddeld. Je kijkt in zo'n geval uit over een “zee van mist”, waar de boomtoppen ook nog wel eens doorheen willen steken. Dit geeft een heel apart beeld.
Vandaag geen hoge toppen, maar wel knotwilgen langs de Busch en Dam vlak naast fort Krommeniedijk. Er loopt een laag dijkje, dat gestoffeerd is met een aantal knotwilgen. Ik heb dat rijtje al eens eerder op de kiek willen zetten van deze kant af gezien. Schuren en/of stallen vormen onder normale lichtomstandigheden de achtergrond van zo'n foto. Hoewel zij deel uitmaken van dit landschap doet het in mijn visie afbreuk aan het panorama met de knotwilgen. De vrij dichte mist loste dat probleem voor mij vandaag op. Een andere moeilijkheid dient zich nu wel aan. Fotograferen met mist is lastiger. Er is minder licht en de vele waterdruppeltjes maken het focussen wel eens lastiger. De met water verzadigde lucht heeft ook sneller korrel tot gevolg. Ik heb voor deze foto gekozen voor een vrij lage iso-waarde en een klein diafragma (22), dus automatisch een grotere scherptediepte. Een lage sluitertijd van 1/13 heb ik ondervangen door vanaf statief te fotograferen (doe ik toch standaard met de grote telezoomlens) en de zelfontspanner te gebruiken. Er was nauwelijks wind, dat is meestal zo als het mistig is, dus dat was ook gunstig voor weinig of geen trillingen. De lens heb ik niet ingezoomd gebruikt, maar op de kortste brandpuntsafstand en daardoor ook stabieler. Dan maar dichterbij het onderwerp de foto's maken.
De door de mist vervagende herhaling van de knotwilgen op de schuine kant van het dijkje doet je je afvragen: “Waar stopt dit rijtje “knotten?” Ik kan jullie verzekeren, dat het niet veel verder gaat dan wij op deze foto kunnen zien. De voorste wilg is een strijder; stand houden tegen wil en dank ondanks zo'n gescheurde voet van de stam. Oudere knotwilgen staan sowieso bekend om gespleten en gescheurde stammen. Het hoort nu eenmaal bij de habitus van zo'n boom en het geeft de knotwilg juist zijn charme. Het hoeft niet per se de levensduur van de boom te bekorten. Met een goed en tijdig onderhoud kan de “knot” in kwestie nog best lang meegaan en dus alleen maar grilliger worden. Gewoon prachtig!
Foto gemaakt op: 06-02-2010
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 22
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/13
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
