Fotoalbum » Insecten » Sint Jansvlinder, op Jacobskruiskruid in het Zwanenwater
Sint Jansvlinder, op Jacobskruiskruid in het Zwanenwater
Zygaena filipendulae
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Sint Jansvlinder, op Jacobskruiskruid in het Zwanenwater
Wetenschappelijke naam: Zygaena filipendulae
De Sint Jansvlinder stamt uit een familie waarvan de meeste soorten in de tropen en subtropen voorkomen. In onze streken kun je vijf leden van deze familie tegenkomen. De meeste algemeen voorkomende soort is dus de Sint Jansvlinder. Deze vlinder wordt ook wel eens bloeddropje genoemd naar de rode vlekken op de zwarte, metaalachtig groen glanzende, voorvleugels. De achtervleugels zijn bijna geheel rood met een zwarte rand. Verwarring met de Sint Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae) ligt nog wel eens voor de hand. Eigenlijk is het een overdag actieve nachtvlinder.
De vlinder is erg giftig. Dit gif komt oorspronkelijk uit het voedsel van de rupsen. Er schijnt sprake te zijn van de aanwezigheid van cyanide-derivaten in het vlinderlichaam. Tijdens het eten van vooral rolklaver en moerasrolklaver, maar ook andere vlinderbloemigen, neemt de rups dit gif op en slaat dit op in zijn lichaam. Na de verpopping blijkt dit doorgegeven te zijn aan de imago; het volwassen insect. De voedselplanten voor de rupsen van vlinders worden ook wel waardplanten genoemd.
De rups overwintert en in het voorjaar wordt weer heerlijk aangevangen met de schranspartij. Voor het verpoppen wordt een grasstengel of een hogere scheut van andere planten uitgekozen. Je kunt de vlinders dan weer vanaf mei tegenkomen. In de maanden juni, juli en augustus vliegen de meeste Sint Jansvlinders rond.
De Sint Jansvlinder peurt zijn voedsel (nectar) vooral uit distelbloemen, maar ook zoals op deze foto te zien, uit andere voedselplanten.
Deze vlindersoort laat zich gemakkelijker benaderen dan andere vlinders. De meeste vlinders zijn erg alert en vliegen onmiddellijk op bij verstoring. Zij moeten eigenlijk ook wel, want veel vlinders zijn geliefde hapjes voor vele rovers. Door hun kleurenpatroon weten de meeste vijanden al, dat het eten van een Sint Jansvlinder hen slecht zal bekomen. Lekker zitten laten dus!
Foto gemaakt op: 15-07-2009
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Zuiko 35 mm. macro, four-thirds
Diafragma: 5
Focuslengte: 35 mm.
Sluitertijd: 1/160
ISO: 100
Statief: Geen.
Wetenschappelijke naam: Zygaena filipendulae
De Sint Jansvlinder stamt uit een familie waarvan de meeste soorten in de tropen en subtropen voorkomen. In onze streken kun je vijf leden van deze familie tegenkomen. De meeste algemeen voorkomende soort is dus de Sint Jansvlinder. Deze vlinder wordt ook wel eens bloeddropje genoemd naar de rode vlekken op de zwarte, metaalachtig groen glanzende, voorvleugels. De achtervleugels zijn bijna geheel rood met een zwarte rand. Verwarring met de Sint Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae) ligt nog wel eens voor de hand. Eigenlijk is het een overdag actieve nachtvlinder.
De vlinder is erg giftig. Dit gif komt oorspronkelijk uit het voedsel van de rupsen. Er schijnt sprake te zijn van de aanwezigheid van cyanide-derivaten in het vlinderlichaam. Tijdens het eten van vooral rolklaver en moerasrolklaver, maar ook andere vlinderbloemigen, neemt de rups dit gif op en slaat dit op in zijn lichaam. Na de verpopping blijkt dit doorgegeven te zijn aan de imago; het volwassen insect. De voedselplanten voor de rupsen van vlinders worden ook wel waardplanten genoemd.
De rups overwintert en in het voorjaar wordt weer heerlijk aangevangen met de schranspartij. Voor het verpoppen wordt een grasstengel of een hogere scheut van andere planten uitgekozen. Je kunt de vlinders dan weer vanaf mei tegenkomen. In de maanden juni, juli en augustus vliegen de meeste Sint Jansvlinders rond.
De Sint Jansvlinder peurt zijn voedsel (nectar) vooral uit distelbloemen, maar ook zoals op deze foto te zien, uit andere voedselplanten.
Deze vlindersoort laat zich gemakkelijker benaderen dan andere vlinders. De meeste vlinders zijn erg alert en vliegen onmiddellijk op bij verstoring. Zij moeten eigenlijk ook wel, want veel vlinders zijn geliefde hapjes voor vele rovers. Door hun kleurenpatroon weten de meeste vijanden al, dat het eten van een Sint Jansvlinder hen slecht zal bekomen. Lekker zitten laten dus!
Foto gemaakt op: 15-07-2009
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Zuiko 35 mm. macro, four-thirds
Diafragma: 5
Focuslengte: 35 mm.
Sluitertijd: 1/160
ISO: 100
Statief: Geen.
