Fotoalbum » Het Zwarteveldkanaal, in het voorjaar, lente, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Het Zwarteveldkanaal, in het voorjaar, lente, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Het Zwarteveldkanaal, in het voorjaar, lente, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Even de belofte, die ik gedaan heb in de tekst bij de foto van het Zwarteveldkanaal in de winter, inlossen. Ik heb toen een foto van hetzelfde infiltratiekanaal in het voorjaar aangekondigd.
Wetende dat het nog lang niet zover is, maar ook dat het er weer vast en zeker aan komt; de tijd van het ontspruitende groen; een explosie van groen-nuances. Deze foto is gemaakt vanuit een lager standpunt en een iets andere hoek dan de winterfoto.
Vanaf de eerste keer dat ik dit deel van de Amsterdamse Waterleiding Duinen bezocht, was ik verkocht. Ik kom dan ook regelmatig terug om een wandeling langs dit water te maken. Ik besef, dat dit een kunstmatige waterpartij is; aangelegd met geen ander doel dan de waterwinning. Veel wilde natuur hebben wij in ons land allang niet meer. In elk stuk natuur heeft de mens op de een of andere manier wel een vinger in de pap gehad. Soms met eens schitterend resultaat tot gevolg en vaak ook met desastreuze gevolgen. Hier, aan het Zwarteveldkanaal, kan ik onder alle weersomstandigheden genieten. Het ziet er, vreemd genoeg, ook altijd anders uit en er is altijd wel iets te fotograferen. Zijn het geen planten of dieren, dan is daar het landschap dat boeit.
Zo eind april is de lente echt op volle toeren aan het draaien. Vogels broeden volop, hoewel er soorten zijn die er nu juist voorzichtig aan beginnen te denken. Voor jonge herten of reeën is het nog iets te vroeg. Planten spurten de grond uit en bomen en struiken worden met de dag groener en werpen nu ook hun schaduwen op de bodem. Het riet kun je nu bijna horen groeien.
Door het toegepaste maaibeheer blijft er ieder jaar een strook overjarig riet staan langs de oever van dit infiltratiekanaal; dit dan afwisselend aan de linker- of rechterkant van het water. Het jonge riet groeit ook hier tussendoor omhoog, zodat het geheel er hartje zomer ook heel erg groen uitziet.
Veel dieren gebruiken het water om de dorst te laven en door sommige soorten wordt het ook als een veilig toevluchtsoord beschouwd tijdens de dreiging van gevaar. Niet elk roofdier gaat nu eenmaal graag te water om een prooi te bemachtigen.
Uiteindelijk stroomt ook dit water op enig moment in enig huis uit een kraan. Het komt er dan wel dusdanig gezuiverd uit, dat het een totaal veilig gebruik als drinkwater toelaat. Daarnaast blijkt de kwaliteit van ons drinkwater vaak niet onder te doen voor of zelfs beter te zijn dan dat van flessenwater. En dan de prijs …..... geweldig toch, dat het daarvoor geproduceerd kan worden.
En ik maar genieten van de natuur; mijn drinkwater komt van een andere leverancier, maar is kwalitatief minstens net zo goed.
Foto gemaakt op: 30-04-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
Even de belofte, die ik gedaan heb in de tekst bij de foto van het Zwarteveldkanaal in de winter, inlossen. Ik heb toen een foto van hetzelfde infiltratiekanaal in het voorjaar aangekondigd.
Wetende dat het nog lang niet zover is, maar ook dat het er weer vast en zeker aan komt; de tijd van het ontspruitende groen; een explosie van groen-nuances. Deze foto is gemaakt vanuit een lager standpunt en een iets andere hoek dan de winterfoto.
Vanaf de eerste keer dat ik dit deel van de Amsterdamse Waterleiding Duinen bezocht, was ik verkocht. Ik kom dan ook regelmatig terug om een wandeling langs dit water te maken. Ik besef, dat dit een kunstmatige waterpartij is; aangelegd met geen ander doel dan de waterwinning. Veel wilde natuur hebben wij in ons land allang niet meer. In elk stuk natuur heeft de mens op de een of andere manier wel een vinger in de pap gehad. Soms met eens schitterend resultaat tot gevolg en vaak ook met desastreuze gevolgen. Hier, aan het Zwarteveldkanaal, kan ik onder alle weersomstandigheden genieten. Het ziet er, vreemd genoeg, ook altijd anders uit en er is altijd wel iets te fotograferen. Zijn het geen planten of dieren, dan is daar het landschap dat boeit.
Zo eind april is de lente echt op volle toeren aan het draaien. Vogels broeden volop, hoewel er soorten zijn die er nu juist voorzichtig aan beginnen te denken. Voor jonge herten of reeën is het nog iets te vroeg. Planten spurten de grond uit en bomen en struiken worden met de dag groener en werpen nu ook hun schaduwen op de bodem. Het riet kun je nu bijna horen groeien.
Door het toegepaste maaibeheer blijft er ieder jaar een strook overjarig riet staan langs de oever van dit infiltratiekanaal; dit dan afwisselend aan de linker- of rechterkant van het water. Het jonge riet groeit ook hier tussendoor omhoog, zodat het geheel er hartje zomer ook heel erg groen uitziet.
Veel dieren gebruiken het water om de dorst te laven en door sommige soorten wordt het ook als een veilig toevluchtsoord beschouwd tijdens de dreiging van gevaar. Niet elk roofdier gaat nu eenmaal graag te water om een prooi te bemachtigen.
Uiteindelijk stroomt ook dit water op enig moment in enig huis uit een kraan. Het komt er dan wel dusdanig gezuiverd uit, dat het een totaal veilig gebruik als drinkwater toelaat. Daarnaast blijkt de kwaliteit van ons drinkwater vaak niet onder te doen voor of zelfs beter te zijn dan dat van flessenwater. En dan de prijs …..... geweldig toch, dat het daarvoor geproduceerd kan worden.
En ik maar genieten van de natuur; mijn drinkwater komt van een andere leverancier, maar is kwalitatief minstens net zo goed.
Foto gemaakt op: 30-04-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
