Fotoalbum » Dierentuinen » Wilde eend vrouwtje detail kop in Vogelpark Avifauna
Wilde eend vrouwtje detail kop in Vogelpark Avifauna
Anas platyrhynchos
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Wilde eend, vrouwtje detail kop in Vogelpark Avifauna.
Wetenschappelijke naam: Anas platyrhynchos.
"Absoluut niet zeldzaam! Je breekt je nek bijna over de wilde eenden! Ze eten gewoon uit je hand! Als je niet uitkijkt zitten ze zo bij je aan tafel! De woerden zijn ontzettende maniakken! De vrouwtjes worden bijkans verzopen tijdens de paring!"
Zo maar enige mogelijke gedachten van mensen bij het zien van deze watervogels.
Waarschijnlijk zullen ook vele natuurfotografen hun neus ophalen bij het zien van zoiets alledaags als een wilde eend. Voor mij zijn ook veel voorkomende planten en dieren het waard om te fotograferen. Je kunt onder bepaalde omstandigheden toch een afwijkende plaat schieten van zo�n onderwerp.
Als je goed kijkt hebben ook de gewonere soorten zeker fotogenieke eigenschappen. De kleuren van de woerd spreken zeker meer tot de verbeelding dan die van het vrouwtje. Zij heeft op haar beurt weer een enorme schakering van kleuren bruin. Tijdens de rui valt dat kleurverschil praktisch geheel weg. De eenden zijn dan kwetsbaar, omdat zij door de wisseling van hun slagpennen enige tijd niet kunnen vliegen. Door het zogenaamde eclipskleed lijken de woerden en vrouwtjes heel erg op elkaar.
Door zijn opvallende kleuren wordt het mannetje in het voorjaar vrijgesteld van de broed- en zorgplicht voor zijn eigen kroost. "Papa" valt veel te veel op en daar zouden de rovers erg dankbaar voor zijn. De mannen zoeken elkaar dan op en vormen zo een soort soos. Het vrouwtje valt op het nest bijna niet op en zij is, als het legsel compleet is, erg nestvast.
Deze vrouwtjeseend zwom bij een paartje peposaca- eenden (Netta peposaca) en bij dit stukje water was het licht niet overvloedig vertegenwoordigd. Dit heeft gezorgd voor een toch wel aparte foto. De grijze verkleuring van het water zorgt voor een extra contrast.
Foto gemaakt op: 10-08-2007
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm, 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Sigma 50-500mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 449 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 200
Statief: Monopod
Wetenschappelijke naam: Anas platyrhynchos.
"Absoluut niet zeldzaam! Je breekt je nek bijna over de wilde eenden! Ze eten gewoon uit je hand! Als je niet uitkijkt zitten ze zo bij je aan tafel! De woerden zijn ontzettende maniakken! De vrouwtjes worden bijkans verzopen tijdens de paring!"
Zo maar enige mogelijke gedachten van mensen bij het zien van deze watervogels.
Waarschijnlijk zullen ook vele natuurfotografen hun neus ophalen bij het zien van zoiets alledaags als een wilde eend. Voor mij zijn ook veel voorkomende planten en dieren het waard om te fotograferen. Je kunt onder bepaalde omstandigheden toch een afwijkende plaat schieten van zo�n onderwerp.
Als je goed kijkt hebben ook de gewonere soorten zeker fotogenieke eigenschappen. De kleuren van de woerd spreken zeker meer tot de verbeelding dan die van het vrouwtje. Zij heeft op haar beurt weer een enorme schakering van kleuren bruin. Tijdens de rui valt dat kleurverschil praktisch geheel weg. De eenden zijn dan kwetsbaar, omdat zij door de wisseling van hun slagpennen enige tijd niet kunnen vliegen. Door het zogenaamde eclipskleed lijken de woerden en vrouwtjes heel erg op elkaar.
Door zijn opvallende kleuren wordt het mannetje in het voorjaar vrijgesteld van de broed- en zorgplicht voor zijn eigen kroost. "Papa" valt veel te veel op en daar zouden de rovers erg dankbaar voor zijn. De mannen zoeken elkaar dan op en vormen zo een soort soos. Het vrouwtje valt op het nest bijna niet op en zij is, als het legsel compleet is, erg nestvast.
Deze vrouwtjeseend zwom bij een paartje peposaca- eenden (Netta peposaca) en bij dit stukje water was het licht niet overvloedig vertegenwoordigd. Dit heeft gezorgd voor een toch wel aparte foto. De grijze verkleuring van het water zorgt voor een extra contrast.
Foto gemaakt op: 10-08-2007
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm, 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Sigma 50-500mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 449 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 200
Statief: Monopod
