Fotoalbum » Dierentuinen » Roze pelikaan, detail van de kop Ouwehands Dierenpark
Roze pelikaan, detail van de kop Ouwehands Dierenpark
Pelecanus onocrotalus
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Roze pelikaan, detail van de kop Ouwehands Dierenpark
Wetenschappelijke naam: Pelecanus onocrotalus
Pelikanen komen in het wild in ons land zelden voor. Er zijn waarnemingen bekend, maar misschien zijn dit wel ontsnapte vogels uit een collectie. In Zuid-oost Europa komt de roze pelikaan wel van nature voor. Het opwarmen van de aarde zou mogelijk tot gevolg kunnen hebben dat de roze pelikaan in de nabije of verre toekomst hier ook als broedvogel gespot kan worden.
Pelikanen zijn sociale vogels; het gezelschap van soortgenoten wordt altijd opgezocht. Zij leven in grote groepen in kolonies en het bemachtigen van het voedsel gebeurt ook met een gezamenlijke strategie.
Door de lichte bouw is een pelikaan niet in staat om te duiken. De prooi moet dus van het wateroppervlak worden opgevist, alvorens in de grote keelzak te verdwijnen. Toch heeft een pelikaan moeite om op te stijgen door zijn eigen gewicht. Er wordt een behoorlijke aanloop genomen over het water. Tijdens het vliegen wordt veel gebruik gemaakt van de thermiek (opstijgende warme luchtstromen) om te kunnen zweven. Hiermee wordt de nodige energie uitgespaard. Ze kunnen zo tot grote hoogten stijgen en dit dan letterlijk. De nek wordt bij het vliegen ingetrokken.
De intense kleur van de pelikaan op deze foto kan te maken hebben met het naderende broedseizoen. Normaal is de roze pelikaan heel licht roze en zelfs bijna wit. De slagpennen van volwassen vogels zijn zwart; dit valt in de vlucht natuurlijk heel goed op.
Op ons continent komt ook de kroeskoppelikaan (Pelicanus crispus) voor. Deze soort leeft in dezelfde gebieden als de roze pelikaan.
Foto gemaakt op: 25-02-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 9
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/500
ISO: 200
Statief: Monopod
Wetenschappelijke naam: Pelecanus onocrotalus
Pelikanen komen in het wild in ons land zelden voor. Er zijn waarnemingen bekend, maar misschien zijn dit wel ontsnapte vogels uit een collectie. In Zuid-oost Europa komt de roze pelikaan wel van nature voor. Het opwarmen van de aarde zou mogelijk tot gevolg kunnen hebben dat de roze pelikaan in de nabije of verre toekomst hier ook als broedvogel gespot kan worden.
Pelikanen zijn sociale vogels; het gezelschap van soortgenoten wordt altijd opgezocht. Zij leven in grote groepen in kolonies en het bemachtigen van het voedsel gebeurt ook met een gezamenlijke strategie.
Door de lichte bouw is een pelikaan niet in staat om te duiken. De prooi moet dus van het wateroppervlak worden opgevist, alvorens in de grote keelzak te verdwijnen. Toch heeft een pelikaan moeite om op te stijgen door zijn eigen gewicht. Er wordt een behoorlijke aanloop genomen over het water. Tijdens het vliegen wordt veel gebruik gemaakt van de thermiek (opstijgende warme luchtstromen) om te kunnen zweven. Hiermee wordt de nodige energie uitgespaard. Ze kunnen zo tot grote hoogten stijgen en dit dan letterlijk. De nek wordt bij het vliegen ingetrokken.
De intense kleur van de pelikaan op deze foto kan te maken hebben met het naderende broedseizoen. Normaal is de roze pelikaan heel licht roze en zelfs bijna wit. De slagpennen van volwassen vogels zijn zwart; dit valt in de vlucht natuurlijk heel goed op.
Op ons continent komt ook de kroeskoppelikaan (Pelicanus crispus) voor. Deze soort leeft in dezelfde gebieden als de roze pelikaan.
Foto gemaakt op: 25-02-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 9
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/500
ISO: 200
Statief: Monopod