Fotoalbum » Dierentuinen » Laplanduil, detail kop, Vogelpark Avifauna
Laplanduil, detail kop, Vogelpark Avifauna
Strix nebulosa
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Laplanduil, detail kop, Vogelpark Avifauna
Wetenschappelijke naam: Strix nebulosa
De laplanduil oogt net zo groot als de oehoe (Bubo bubo) de grootste Europese uil. Wat betreft het formaat scheelt het ook bar weinig, maar qua gewicht is de oehoe bijna twee keer zo zwaar dan de laplanduil. Doordat het leefgebied van de laplanduil in het hoge noorden van onder andere Europa gezocht moet worden, bestaat een groot deel van de massa van de uil uit veren. Dit kleed vormt de ideale isolatie tegen de koude in zijn leefomgeving.
De laplanduil is een familielid van de bij ons inheemse bosuil (Strix aluco). De vogel heeft een schotelvormig gelaat. Dit helpt bij het horen van de prooidieren. De vergelijking met een schotelantenne is dan niet eens zo vreemd. Door de plaatsing van de veren wordt het geluid simpelweg naar het gehoor geleid. De prooi schijnt zelfs onder een sneeuwdek gehoord te worden en volgens mijn eigen waarneming dempt sneeuw het geluid aanzienlijk. Maar ja,... ik ben dan ook geen uil. De uil jaagt in de schemering en 's nachts, maar kan ook overdag jagend waargenomen worden. De rustige vlucht met lange glijvluchten is vrijwel onhoorbaar. Dit komt mede door de zachte uiteinden van de vlaggen van de slagpennen. Het voedsel bestaat uit: woelmuizen, lemmingen, eekhoorns en ook vogels. Deze prooidieren worden met huid en haar opgegeten. De onverteerbare delen, zoals: haren, veren, nagels, en botten worden later uitgebraakt in de vorm van braakballen. Soms worden ook wel vogelringen in een braakbal aangetroffen. Het lot van de betreffende vogel staat dan wel onomstotelijk vast.
Foto gemaakt op: 18-09-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Strix nebulosa
De laplanduil oogt net zo groot als de oehoe (Bubo bubo) de grootste Europese uil. Wat betreft het formaat scheelt het ook bar weinig, maar qua gewicht is de oehoe bijna twee keer zo zwaar dan de laplanduil. Doordat het leefgebied van de laplanduil in het hoge noorden van onder andere Europa gezocht moet worden, bestaat een groot deel van de massa van de uil uit veren. Dit kleed vormt de ideale isolatie tegen de koude in zijn leefomgeving.
De laplanduil is een familielid van de bij ons inheemse bosuil (Strix aluco). De vogel heeft een schotelvormig gelaat. Dit helpt bij het horen van de prooidieren. De vergelijking met een schotelantenne is dan niet eens zo vreemd. Door de plaatsing van de veren wordt het geluid simpelweg naar het gehoor geleid. De prooi schijnt zelfs onder een sneeuwdek gehoord te worden en volgens mijn eigen waarneming dempt sneeuw het geluid aanzienlijk. Maar ja,... ik ben dan ook geen uil. De uil jaagt in de schemering en 's nachts, maar kan ook overdag jagend waargenomen worden. De rustige vlucht met lange glijvluchten is vrijwel onhoorbaar. Dit komt mede door de zachte uiteinden van de vlaggen van de slagpennen. Het voedsel bestaat uit: woelmuizen, lemmingen, eekhoorns en ook vogels. Deze prooidieren worden met huid en haar opgegeten. De onverteerbare delen, zoals: haren, veren, nagels, en botten worden later uitgebraakt in de vorm van braakballen. Soms worden ook wel vogelringen in een braakbal aangetroffen. Het lot van de betreffende vogel staat dan wel onomstotelijk vast.
Foto gemaakt op: 18-09-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
