Fotoalbum » Zoogdieren » Exmoor pony, veulen, grazend, foeragerend, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Exmoor pony, veulen, grazend, foeragerend, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Equus caballus
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Exmoor pony, veulen, grazend, foeragerend, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Wetenschappelijke naam: Equus caballus
Na mijn “encounter” met de konikpaarden (zie een eerder geplaatste foto) heb ik mij een tijdje bezig gehouden met het maken van foto's van nog bloeiende struikheide (Calluna vulgaris). Juist op het moment, dat ik mijn pad wilde vervolgen, kwamen twee Exmoor pony's in gezelschap van een veulen uit het bos mijn kant uit lopen. De wederzijdse aanblik bracht bij beide partijen een moment van: “Wat gebeurt hier?”, teweeg. De paarden zochten toch de ruimte van het open terrein op en ik zette mijn driepoot weer op zijn drie poten. Ik werd duidelijk gedoogd in hun territorium en de paarden gingen over tot de orde van de dag; namelijk voedsel zoeken. Tussen de duinroosjes (Rosa pimpinellifolia) werd het groen rustig weggevreten en ik meende zelfs te zien, dat er ook aan het roosje geknabbeld werd. Ik moet er niet aan denken zo'n stekelige maaltijd.
Ook het veulen deed zich tegoed aan het groen. Het jonge dier zal in de overgangsfase tussen moedermelk en vast voedsel gezeten hebben.
Gedrieën werden zij lastig gevallen door een behoorlijke hoeveelheid vliegen. De insecten leken het vooral op de streek rond de ogen van de paarden gemunt te hebben. Ik zou compleet kriegel worden van zulke lastige, gevleugelde plagers. De pony's kunnen niet anders dan zwaaien met hun staart en knipperen met de oogleden om de vliegen van zich af te houden en het resultaat mag wel zeer mager genoemd worden.
Als er jonge dieren in het geding zijn, moet je als mens altijd alert zijn op de reactie van volwassen dieren in de omgeving. Ik realiseerde mij dat nog eens ten volle, toen het veulen gedecideerd mijn richting uit galoppeerde. De afstand werd naar mijn inzicht te klein. De Exmoor moeder zou dit als een bedreiging van haar veulen kunnen gaan zien, hoewel ik er absoluut niets aan kon doen. Omdat ik al een aantal foto's had kunnen maken, heb ik uiteindelijk maar besloten om mijn boeltje op te klappen en deze plek te verlaten. Je moet het ook niet gaan zoeken. Laat de dieren maar met rust en respecteer hun “ruimte”, die zij onbedoeld en ook terecht voor zich opeisen. Wij, mensen, hebben de Exmoors daar per slot van rekening uitgezet.
Het veulen was nogal ruig in de beharing, wat met name in de staart en de manen duidelijk te zien was. Het viel mij ook op, dat de zachte neus en lippen erg plooibaar bleken te zijn wat het grazen vast en zeker zal vergemakkelijken.
Foto gemaakt op: 11-09-2010
Afmeting: 2736x3648 pixels / 23,16x30,89 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Equus caballus
Na mijn “encounter” met de konikpaarden (zie een eerder geplaatste foto) heb ik mij een tijdje bezig gehouden met het maken van foto's van nog bloeiende struikheide (Calluna vulgaris). Juist op het moment, dat ik mijn pad wilde vervolgen, kwamen twee Exmoor pony's in gezelschap van een veulen uit het bos mijn kant uit lopen. De wederzijdse aanblik bracht bij beide partijen een moment van: “Wat gebeurt hier?”, teweeg. De paarden zochten toch de ruimte van het open terrein op en ik zette mijn driepoot weer op zijn drie poten. Ik werd duidelijk gedoogd in hun territorium en de paarden gingen over tot de orde van de dag; namelijk voedsel zoeken. Tussen de duinroosjes (Rosa pimpinellifolia) werd het groen rustig weggevreten en ik meende zelfs te zien, dat er ook aan het roosje geknabbeld werd. Ik moet er niet aan denken zo'n stekelige maaltijd.
Ook het veulen deed zich tegoed aan het groen. Het jonge dier zal in de overgangsfase tussen moedermelk en vast voedsel gezeten hebben.
Gedrieën werden zij lastig gevallen door een behoorlijke hoeveelheid vliegen. De insecten leken het vooral op de streek rond de ogen van de paarden gemunt te hebben. Ik zou compleet kriegel worden van zulke lastige, gevleugelde plagers. De pony's kunnen niet anders dan zwaaien met hun staart en knipperen met de oogleden om de vliegen van zich af te houden en het resultaat mag wel zeer mager genoemd worden.
Als er jonge dieren in het geding zijn, moet je als mens altijd alert zijn op de reactie van volwassen dieren in de omgeving. Ik realiseerde mij dat nog eens ten volle, toen het veulen gedecideerd mijn richting uit galoppeerde. De afstand werd naar mijn inzicht te klein. De Exmoor moeder zou dit als een bedreiging van haar veulen kunnen gaan zien, hoewel ik er absoluut niets aan kon doen. Omdat ik al een aantal foto's had kunnen maken, heb ik uiteindelijk maar besloten om mijn boeltje op te klappen en deze plek te verlaten. Je moet het ook niet gaan zoeken. Laat de dieren maar met rust en respecteer hun “ruimte”, die zij onbedoeld en ook terecht voor zich opeisen. Wij, mensen, hebben de Exmoors daar per slot van rekening uitgezet.
Het veulen was nogal ruig in de beharing, wat met name in de staart en de manen duidelijk te zien was. Het viel mij ook op, dat de zachte neus en lippen erg plooibaar bleken te zijn wat het grazen vast en zeker zal vergemakkelijken.
Foto gemaakt op: 11-09-2010
Afmeting: 2736x3648 pixels / 23,16x30,89 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
