Fotoalbum » Paddenstoelen » Schubbige bundelzwam, aan de voet van een beuk, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Schubbige bundelzwam, aan de voet van een beuk, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Pholiota squarrosa
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Schubbige bundelzwam, aan de voet van een beuk, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Pholiota squarrosa
Waarschuwing:
Het juist determineren van paddenstoelen is soms een lastig karwei. De namen van paddenstoelen gebruikt op deze site geven geen garantie op de juistheid van de determinatie. Vergissingen zijn mogelijk en kunnen soms verstrekkende gevolgen hebben!!!
De schubbige bundelzwam zul je, zoals zijn naam al doet vermoeden, niet solitair tegenkomen. Deze paddenstoelen groeien in bundels bij elkaar en meestal aan de voet van bomen. De schimmel leeft het liefst in, eigenlijk op de wortels van, loofbomen en soms ook in naaldhout. Het is een parasitaire soort. Parasieten leven van en vaak ook ten koste van hun gastheer. In de meeste gevallen loopt het voor de gastheer slecht af!
De hoed en steel van de schubbige bundelzwam zijn gelig van kleur en bedekt met bruine schubben. Deze soort komt algemeen voor in ons land. Je kunt de paddenstoel vinden in bossen, boomgaarden, parken en ook wel in plantsoenen. De juiste tijd hiervoor is van september tot in november.
De voet van de beuk, waar deze exemplaren op te vinden waren, was rondom bezet met bundels van de schubbige bundelzwam. Uit informatie heb ik begrepen, dat bij een zware aantasting van de wortels van de boom er een reëel gevaar dreigt voor het omvallen bij storm of zware windstoten.
Veel mensen vinden het doodgaan van een oude boom doodzonde en dat is het eigenlijk ook. Wie weet wat zo'n woudreus allemaal gezien en meegemaakt heeft. Het is een stille getuige, die er nooit over zal kunnen verhalen. De enige getuigenis van menselijke aanwezigheid is het stompzinnige gekerf van namen, hartjes en wat al niet meer in de bast van een boom. Zoiets doe je bij jezelf toch ook niet ….? Dat is nu pas echt doodzonde! Een boom, die sterft vervult een belangrijke rol in een ecosysteem. Hij biedt voedsel en nestgelegenheid. Veel organismen leven van het dode hout, totdat er uiteindelijk na vele jaren niets meer van overgebleven is. Dat op zich kan overigens al heel lang duren. De boom leeft technisch gezien voort, omdat hij of zij andere levende wezens tot voedsel heeft gediend.
Foto gemaakt op: 12-11-2011
Afmeting: 3780x5040 pixels / 32x42,67 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 18
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 0,8
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Pholiota squarrosa
Waarschuwing:
Het juist determineren van paddenstoelen is soms een lastig karwei. De namen van paddenstoelen gebruikt op deze site geven geen garantie op de juistheid van de determinatie. Vergissingen zijn mogelijk en kunnen soms verstrekkende gevolgen hebben!!!
De schubbige bundelzwam zul je, zoals zijn naam al doet vermoeden, niet solitair tegenkomen. Deze paddenstoelen groeien in bundels bij elkaar en meestal aan de voet van bomen. De schimmel leeft het liefst in, eigenlijk op de wortels van, loofbomen en soms ook in naaldhout. Het is een parasitaire soort. Parasieten leven van en vaak ook ten koste van hun gastheer. In de meeste gevallen loopt het voor de gastheer slecht af!
De hoed en steel van de schubbige bundelzwam zijn gelig van kleur en bedekt met bruine schubben. Deze soort komt algemeen voor in ons land. Je kunt de paddenstoel vinden in bossen, boomgaarden, parken en ook wel in plantsoenen. De juiste tijd hiervoor is van september tot in november.
De voet van de beuk, waar deze exemplaren op te vinden waren, was rondom bezet met bundels van de schubbige bundelzwam. Uit informatie heb ik begrepen, dat bij een zware aantasting van de wortels van de boom er een reëel gevaar dreigt voor het omvallen bij storm of zware windstoten.
Veel mensen vinden het doodgaan van een oude boom doodzonde en dat is het eigenlijk ook. Wie weet wat zo'n woudreus allemaal gezien en meegemaakt heeft. Het is een stille getuige, die er nooit over zal kunnen verhalen. De enige getuigenis van menselijke aanwezigheid is het stompzinnige gekerf van namen, hartjes en wat al niet meer in de bast van een boom. Zoiets doe je bij jezelf toch ook niet ….? Dat is nu pas echt doodzonde! Een boom, die sterft vervult een belangrijke rol in een ecosysteem. Hij biedt voedsel en nestgelegenheid. Veel organismen leven van het dode hout, totdat er uiteindelijk na vele jaren niets meer van overgebleven is. Dat op zich kan overigens al heel lang duren. De boom leeft technisch gezien voort, omdat hij of zij andere levende wezens tot voedsel heeft gediend.
Foto gemaakt op: 12-11-2011
Afmeting: 3780x5040 pixels / 32x42,67 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 18
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 0,8
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
