Fotoalbum » Natuurmomenten » Grauwe ganzen, vliegend, vlak boven het Hoefijzermeer, Noordhollands Duinreservaat Castricum
Grauwe ganzen, vliegend, vlak boven het Hoefijzermeer, Noordhollands Duinreservaat Castricum
Anser anser
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Grauwe ganzen, vliegend, vlak boven het Hoefijzermeer, Noordhollands Duinreservaat Castricum
Wetenschappelijke naam: Anser anser
Het fotograferen van vliegende vogels vind ik erg moeilijk, maar ik ga er toch eens serieus werk van maken. Het is erg mooi om vast te kunnen leggen hoe onze gevleugelde vrienden zich voortbewegen. Belangrijk hiervoor is de sluitertijd. Een snelle sluitertijd bevriest de beweging van een dier. Bij een langere sluitertijd is de beweging bijna te analyseren. Mislukkingen liggen duidelijk op de loer en veel foto's verdwijnen dan ook weer snel in de digitale prullenbak. Voor een snelle sluitertijd is licht een eerste vereiste. Een hoge iso-waarde kan ook helpen, maar dan kan de ruis problemen op gaan leveren. Ik ben er inmiddels wel achter, dat voor een acceptabele actiefoto de snelheid van de sluitertijd een cruciale rol speelt. Dat wordt dus bij minder licht ook experimenteren met het opschroeven van de iso-waarde; dus een hoge sluitertijd boven een lage iso-waarde.
Vandaag heb ik vanuit het Boetje van onze Kees bij het Hoefijzermeer een paar pogingen voor het vastleggen van vliegende vogels gedaan en ook bij minder geslaagde foto's, wat de scherpte betreft, kan het resultaat verrassend zijn. Niet te snel verwijderen dus!
Deze grauwe ganzen stegen op vanaf het wateroppervlak. De zon, die later nog even te zien was, liet nu verstek gaan. Mijn lens rustte op een door mijn eega gemaakte piepschuimbolletjeszak; echte huisvlijt dus! Trillingen worden hierdoor tot een minimum gereduceerd. Ook het meebewegen lukt beter in vergelijking met het steunen op de arm of de houten rand van de observatiehut. De ganzen kon ik volgen door de camera mee te trekken; erg lastig om je onderwerp dan ook nog goed in beeld te houden. Vogels verplaatsen zich vliegend toch wel erg snel.
Ik ben zelf niet direct ontevreden, hoewel ik besef, dat er nog veel te leren en vooral te oefenen valt. De sluitertijd van 1/100 seconde in ogenschouw genomen, vind ik voor mijzelf, dat het resultaat er mag zijn. En ja ….. er valt waarschijnlijk nog veel op af te dingen. Ook dat besef ik. Oefening baart kunst en ik ben van plan veel te oefenen. Ik ga er van uit , dat de foto's steeds verder zullen verbeteren. Ik hoop jullie de effecten van mijn pogingen de komende tijd op deze site te kunnen laten zien. Voor tips en adviezen houd ik mijzelf natuurlijk aanbevolen. Deze dan graag via de knop contact hierboven.
Bij voorbaat mijn dank!
Foto gemaakt op: 20-03-2010
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 7,1
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: piepschuimbolletjeszak op rand
Wetenschappelijke naam: Anser anser
Het fotograferen van vliegende vogels vind ik erg moeilijk, maar ik ga er toch eens serieus werk van maken. Het is erg mooi om vast te kunnen leggen hoe onze gevleugelde vrienden zich voortbewegen. Belangrijk hiervoor is de sluitertijd. Een snelle sluitertijd bevriest de beweging van een dier. Bij een langere sluitertijd is de beweging bijna te analyseren. Mislukkingen liggen duidelijk op de loer en veel foto's verdwijnen dan ook weer snel in de digitale prullenbak. Voor een snelle sluitertijd is licht een eerste vereiste. Een hoge iso-waarde kan ook helpen, maar dan kan de ruis problemen op gaan leveren. Ik ben er inmiddels wel achter, dat voor een acceptabele actiefoto de snelheid van de sluitertijd een cruciale rol speelt. Dat wordt dus bij minder licht ook experimenteren met het opschroeven van de iso-waarde; dus een hoge sluitertijd boven een lage iso-waarde.
Vandaag heb ik vanuit het Boetje van onze Kees bij het Hoefijzermeer een paar pogingen voor het vastleggen van vliegende vogels gedaan en ook bij minder geslaagde foto's, wat de scherpte betreft, kan het resultaat verrassend zijn. Niet te snel verwijderen dus!
Deze grauwe ganzen stegen op vanaf het wateroppervlak. De zon, die later nog even te zien was, liet nu verstek gaan. Mijn lens rustte op een door mijn eega gemaakte piepschuimbolletjeszak; echte huisvlijt dus! Trillingen worden hierdoor tot een minimum gereduceerd. Ook het meebewegen lukt beter in vergelijking met het steunen op de arm of de houten rand van de observatiehut. De ganzen kon ik volgen door de camera mee te trekken; erg lastig om je onderwerp dan ook nog goed in beeld te houden. Vogels verplaatsen zich vliegend toch wel erg snel.
Ik ben zelf niet direct ontevreden, hoewel ik besef, dat er nog veel te leren en vooral te oefenen valt. De sluitertijd van 1/100 seconde in ogenschouw genomen, vind ik voor mijzelf, dat het resultaat er mag zijn. En ja ….. er valt waarschijnlijk nog veel op af te dingen. Ook dat besef ik. Oefening baart kunst en ik ben van plan veel te oefenen. Ik ga er van uit , dat de foto's steeds verder zullen verbeteren. Ik hoop jullie de effecten van mijn pogingen de komende tijd op deze site te kunnen laten zien. Voor tips en adviezen houd ik mijzelf natuurlijk aanbevolen. Deze dan graag via de knop contact hierboven.
Bij voorbaat mijn dank!
Foto gemaakt op: 20-03-2010
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 7,1
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: piepschuimbolletjeszak op rand
