Fotoalbum » Landschap » Zomereik, eikjes in het Zwanenwater
Zomereik, eikjes in het Zwanenwater
Quercus robur
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Zomereik, eikjes in het Zwanenwater 3
Wetenschappelijke naam: Quercus robur.
De zomereik is in heel Nederland, en ook tot ver daarbuiten overigens, op heel veel plaatsen te vinden. Deze boomsoort kan heel oud worden en heeft daarom al eeuwenlang tot de verbeelding gesproken. Onder eiken bevonden zich vaak heilige plaatsen of offerplaatsen. De naam Wodanseik herinnert nog aan het ontzag wat onze voorouders hadden bij het zien van een stokoude, breeduit groeiende eik.
Zoals de naam zomereik al doet vermoeden bestaat er ook een wintereik (Quercus petraea). Beide soorten zijn inheems in ons land, al komt de wintereik minder vaak voor. In een later stadium heeft de mens nog andere eikensoorten aangeplant, bijv.: de Amerikaanse eik, die met zijn schitterende herfstkleuren, vanzelfsprekend in dat betreffende seizoen, menig boeket op mag fleuren.
De zomereik is een langzame groeier, daarom is het hout ook zo sterk. Het is een waardevolle houtsoort met vele toepassingsmogelijkheden. In sommige natuurgebieden is de groei nog langzamer door slechtere groeiomstandigheden. In de duinen spelen de altijd aanwezige wind en het meegevoerde zout van de zee een belangrijke rol bij het "kwarren" van veel eiken.
Door het noodzakelijke afgraven van de toplaag (zie ook tekst Landschap in het Zwanenwater 9) staan de eikjes op deze foto, in een gedeelte van het terrein op kleine verhogingen in het landschap. Ook zullen wortels onbedoeld maar onvermijdelijk beschadigd zijn geraakt. Tel dit op bij de al eerder genoemde oorzaken van de minder optimale groeiomstandigheden en zie daar, in mijn ogen tenminste, de reden voor het klein blijven/zijn van deze boompjes. Maar ze mogen dan niet groot zijn, onverzettelijk zijn deze kleine eiken zeker wel. En ik houd dan ook een al oud gezegde in het achterhoofd: Boompje groot; plantertje dood!
Dus als wij allang tussen zes, misschien wel (eiken) planken liggen, zullen deze boompjes nog steeds staan strijden tegen de elementen. Ik hoop het maar voor ze!
Foto gemaakt op: 18-10-2007
Afmeting: 1920x2560 pixels / 16,26x21,67 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Sigma 55-200 mm, four-thirds
Diafragma: 11
Focuslengte: 117 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 100
Statief: Monopod
Flitser: Nee
Wetenschappelijke naam: Quercus robur.
De zomereik is in heel Nederland, en ook tot ver daarbuiten overigens, op heel veel plaatsen te vinden. Deze boomsoort kan heel oud worden en heeft daarom al eeuwenlang tot de verbeelding gesproken. Onder eiken bevonden zich vaak heilige plaatsen of offerplaatsen. De naam Wodanseik herinnert nog aan het ontzag wat onze voorouders hadden bij het zien van een stokoude, breeduit groeiende eik.
Zoals de naam zomereik al doet vermoeden bestaat er ook een wintereik (Quercus petraea). Beide soorten zijn inheems in ons land, al komt de wintereik minder vaak voor. In een later stadium heeft de mens nog andere eikensoorten aangeplant, bijv.: de Amerikaanse eik, die met zijn schitterende herfstkleuren, vanzelfsprekend in dat betreffende seizoen, menig boeket op mag fleuren.
De zomereik is een langzame groeier, daarom is het hout ook zo sterk. Het is een waardevolle houtsoort met vele toepassingsmogelijkheden. In sommige natuurgebieden is de groei nog langzamer door slechtere groeiomstandigheden. In de duinen spelen de altijd aanwezige wind en het meegevoerde zout van de zee een belangrijke rol bij het "kwarren" van veel eiken.
Door het noodzakelijke afgraven van de toplaag (zie ook tekst Landschap in het Zwanenwater 9) staan de eikjes op deze foto, in een gedeelte van het terrein op kleine verhogingen in het landschap. Ook zullen wortels onbedoeld maar onvermijdelijk beschadigd zijn geraakt. Tel dit op bij de al eerder genoemde oorzaken van de minder optimale groeiomstandigheden en zie daar, in mijn ogen tenminste, de reden voor het klein blijven/zijn van deze boompjes. Maar ze mogen dan niet groot zijn, onverzettelijk zijn deze kleine eiken zeker wel. En ik houd dan ook een al oud gezegde in het achterhoofd: Boompje groot; plantertje dood!
Dus als wij allang tussen zes, misschien wel (eiken) planken liggen, zullen deze boompjes nog steeds staan strijden tegen de elementen. Ik hoop het maar voor ze!
Foto gemaakt op: 18-10-2007
Afmeting: 1920x2560 pixels / 16,26x21,67 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Sigma 55-200 mm, four-thirds
Diafragma: 11
Focuslengte: 117 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 100
Statief: Monopod
Flitser: Nee
